Vanuit Noord-Amerika is het stakingsnieuws dat de klok slaat. Bij zes grote graanterminals in de haven van het Canadese Vancouver wordt sinds dinsdag gestaakt en aan de oost- en Golfkust van de VS dreigen de containerhavens na het weekend platgegooid te worden. Beide stakingen hebben mogelijk grote invloed op de voedselexport van de landen.
In Canada zijn werknemers bij de zes grootste graanterminals in de haven van Vancouver sinds dinsdag in staking. Dit dreigt de export van koolzaad en andere gewassen te verstoren. Canada zit midden in het oogstseizoen en via Vancouver wordt meer dan de helft van het graan dat in Canada wordt verbouwd uitgevoerd. Volgens cijfers van de Canadian Grain Commission betekent de staking dat er 100.000 ton graan per dag niet bij deze terminals aankomt, een verlies aan exportwaarde van $35 miljoen per dag. Op aandringen van de Canadese regering zijn de partijen weer in overleg.
Ook aan de Oost- en Golfkust van de VS dreigen stakingen, van 45.000 havenarbeiders bij 36 (container)havens. De huidige cao van de havenarbeiders loopt maandag af en de partijen zitten sinds juni al niet meer aan de onderhandelingstafel. De bond eist meer loon, een betere ziektekostenverzekering en een halt aan automatisering van haventerminals. Als werkgeversorganisatie USMX dinsdag niet over de brug is gekomen, wil havenvakbond ILA de havens platleggen. Het Witte Huis dringt er ondertussen op aan de onderhandelingen weer te hervatten, maar met de verkiezingen in aantocht lijkt er weinig bereidheid te zijn om hardhandig in te grijpen.
Voorafgaand aan de mogelijke staking zijn de haventerminals deze dagen langer open. Gekoelde ladingen worden veelal al niet meer toegelaten. Zo liet rederij ZIM deze week weten te zijn gestopt met het accepteren van gekoelde vracht en alle boekingen daarvoor vanaf 1 oktober zijn geannuleerd. Ook dringen ze er bij klanten op aan containers voor 30 september op te halen. Verschillende rederijen hebben speciale staking-fees aangekondigd voor containers die naar de betreffende havens moeten worden verscheept.
$1,4 miljard aan landbouwproducten per week bij staking niet vervoerd
Volgens de American Farm Bureau Federation is de waarde van de zowel de import als export landbouwproducten via de betreffende havens $1,4 miljard per week. Het gaat hoofdzakelijk om het vervoer van zeecontainers (30% van de landbouwexport). Bulkcarriers die grondstoffen als granen, oliehoudende zaden, peulvruchten en rijst vervoeren worden geladen en gelost bij faciliteiten waarvan het personeel niet bij de ILA is aangesloten. Van de gecontaineriseerde agrarische export gaat volgens de belangenorganisatie van de Amerikaanse agrarische sector 46% (16,6 miljoen ton) via de havens aan de oostkust.
Volgens het Farm Bureau zou de staking kunnen leiden tot binnenlands overaanbod en stijgende prijzen voor onder meer vlees, gevogelte en sojabonen. Aan de importkant verwacht de belangenbehartiger schaarste en hogere kosten voor consumenten, met name voor bederfelijke goederen. Export omleiden naar de westkust, is slechts deels een oplossing. Voor kleine producenten en regio's die verder van die havens liggen zijn er veel logistieke hindernissen en zijn de extra transportkosten te hoog, geeft de belangenorganisatie aan.
Ondertussen breidt de grootste tarwe-exporteur ter wereld, Rusland zijn havens aan de Oostzee uit, meldt persbureau Reuters. Het land wil in 2030 de helft meer exporteren dan nu en minder afhankelijk worden van de Zwarte Zeeroutes. Rusland zoekt ook nieuwe markten in Latijns-Amerika en Afrika.
Containertarieven dalen
De World Container Index van Drewry zakte deze week 7% tot $3.691 per container van 40 voet. Spottarieven op de route van Shanghai naar Genua daalden met 15%, naar Rotterdam met 11%. Drewry verwacht dat de tarieven voor containervervoer van China naar Europa verder zullen dalen vanwege een zwakke vraag. Trans-Atlantische en trans-Pacifische routes worden volgens het platform wel duurder vanwege de dreigende stakingen aan de Oost- en Golfkust van de VS en de Gouden Week in China.
Twee nieuwe subsidiepotjes elektrisch wegvervoer
Nederland is twee subsidiepotjes rijker waarmee ondernemers geld kunnen krijgen voor laadinfrastructuur of advies. Hiermee moet de overstap naar elektrisch logistiek vervoer, zoals E-trucks, elektrische bestelauto's en elektrische bussen versneld worden richting uitstootvrij wegvervoer in 2050.
De 'Subsidieregeling Publieke Laadinfrastructuur Zwaar Vervoer' (Spula) is 24 september geopend en is bestemd voor de aanleg van publiek toegankelijke laadpunten voor zwaar wegvervoer. Er is een budget van €15 miljoen beschikbaar. De Subsidieregeling Private Laadinfrastructuur bij Bedrijven (Sprila) wordt 1 oktober opengesteld en is voor ondernemers die willen investeren in laadpunten op eigen of gehuurd terrein of hier advies over willen. Voor Spirla is ruim €42 miljoen gereserveerd.
Nederland mag dan streven naar het uitfaseren van fossiele brandstof in 2050, de OPEC bracht deze week een langetermijnprognose uit waarin het oliekartel voorziet dat in dat jaar wereldwijd 70% van de motorvoertuigen nog met een verbrandingsmotor zal rondrijden.
