De meeste reuring op de zuivelmarkt kwam deze week weer van de vloeibare halffabrikaten. Ditmaal niet omdat de prijzen daarvan verder omlaag gingen, maar omdat de prijzen weer aantrokken.
De prijs voor magere melkconcentraat veranderde het sterkst, al is een plus van 8,4% niet wereldschokkend. De roomprijs volgde met een plus van 3,6%. In het kielzog hiervan stegen ook de spotmelkprijzen in diverse landen.
De prijsschommelingen die deze week vallen te registeren in de DCA- en andere noteringen, zijn eerder het gevolg van uitschieters in een verder dunne markt.
Toch waren de concentraatprijzen in de voorbije weken dermate laag dat veel handelaren de kans niet aan zich voorbij wilden laten gaan om wat winst te pakken op het verpoederen van goedkope dikmelk. Een prijsgat tot €1.000 per ton tussen concentraat en magere melkpoeder bood daar alle aanleiding toe.
Inmiddels is het plaatje enigszins veranderd, maar magere melkconcentraat verpoederen kan nog steeds goed uit, als er tenminste weer wat handel op gang komt.
Niet alleen de melkpoedermarkt is weinig geanimeerd, ook op de botermarkt gebeurt niet veel. Een geluk is dat er naast het gebruikelijke Noordwest-Europese aanbod niet veel concurrerend product op de markt is. Ierse boter is door het sterk verlate productieseizoen nog steeds niet op de markt. Poolse boter is er wel, maar ook al is dit zo'n €150 per ton goedkoper, toch wil niet iedereen dit hebben.
De kaasmarkt lijkt in eerste instantie ook vrij ongeanimeerd. Er zijn wat plusjes en wat minnetjes te zien in de notering, maar het voelt allemaal wat slapjes aan. Toch registreren veel partijen een iets meer opwaartse ondertoon. Dit leidt nog niet direct tot hogere prijzen, maar volgende week zou het wel meer zichtbaar kunnen worden. Wellicht komt dit omdat nog lang niet overal de voorraden product voldoende zijn aangevuld.
