Rousseau Chocolade verkocht al meer dan vijftig jaar zijn chocoladeproducten in Limburg toen twee jaar geleden de eerste stappen over de provinciegrens werden gezet richting Brabant. Nu liggen er ambitieuze uitbreidingsplannen: binnen vier a vijf jaar een stuk of twintig extra winkels, bijna een verdubbeling. Foodbusiness sprak met compagnons Paul Diepstraten (links op de foto) en Guido Rousseau (rechts) over de toekomstplannen, maar ook over de huidige uitdagingen.
Bij de fabriek bij het moederbedrijf in Sittard zijn ze bezig met het maken van chocoladeletters. "Na Pasen gaan we door met Sinterklaas en Kerst. Zo kan het dat we soms met 30 graden Sinterklazen en Kerstmannen aan het maken zijn. In de zomer draaien we minder omzet en is daarvoor tijd. Voor andere gelegenheden, zoals Valentijn en Moederdag beginnen we anderhalve maand of twee maanden van tevoren", vertelt Guido Rousseau, wiens vader in 1969 in zijn kelder begon met het maken van pindarotsjes. Dat is nog steeds het meest verkochte product.
Rousseau Chocolade bestaat 54 jaar. De chocola bevat nu wel iets minder suiker. Verandert de smaak of worden consumenten bewuster?
Rousseau: "Ik denk dat ze in het zuiden van zoeter houden dan noordelijker in het land. Vaak is het ook leeftijdgebonden, ouderen kunnen puur meer waarderen. In Duitsland en Frankrijk eten ze veel puur. In Nederland en België meer melkchocola. Bij ons is grofweg 60% melk, 20% puur en 20% wit. Suikervrij, karamel en koffie zijn nog een aparte kleine categorie. Hoger opgeleiden eten minder chocola. Wij richten ons op volumestrategie: veel chocolavolume maar van hoge kwaliteit."
Diepstraten vult aan: "We hebben de gezonde chocolade in het verleden wel geprobeerd, maar dat was niet een doorslaand succes. De prijs was hoger, maar wel met een gezondheidsclaim, speciale verpakking, speciale vorm en plek in de winkels. Maar dat levert niet op wat je ervan verwacht."
Guido Rousseau
Rousseau: "Je ziet bij Callebaut wel een ontwikkeling dat het cacaogehalte iets hoger wordt. De consument gaat dat op termijn merken en, hopen we, zich iets aanpassen in smaak. Als Europese regelgeving doorgaat, wordt suiker met percentages naar beneden gebracht. Er komt een suikertaks aan. Ze zijn in Nederland al langer bezig om suikerconsumptie naar beneden te krijgen, maar smaak groeit niet zo snel mee als de overheid zou willen. Dat proces gaat heel langzaam. Sommigen noemen het betutteling, maar wij hebben daar als kleine speler - niet in de branche, maar wel in de markt - weinig invloed op en moeten daarin meebewegen."
Jullie hebben 24 winkels: twintig in Limburg, drie in Brabant en één in Duitsland (Düsseldorf). Zijn er verdere uitbreidingsplannen?
Van Diepstraten: "Daar zitten we eigenlijk middenin. Vanaf 2007 zijn we van drie naar 24 winkels gegroeid, de productiecapaciteit zit tegen volledig aan. We zaten een tijdje op het spoor dat we tevreden zijn met wat we hebben, maar het jeukt om stapjes maken, niet stil zitten en een beetje uit te breiden in Brabant." Rousseau: "Het moederbedrijf zit in Sittard. De cirkel om Sittard is steeds groter geworden en twee jaar geleden zijn we met Brabant begonnen. We zaten ook in Venray en Venlo en dan is de stap naar Boxmeer niet zo groot meer. In Brabant moeten we iets actiever naar gewenste locaties zoeken. In Limburg zijn we al een gewaardeerd concept en hebben we naamsbekendheid."
Paul Diepstraten
"Met een winkel of twintig erbij ga je naar 45. Dat is een traject van vier, vijf jaar. We zijn nu bezig met de uitbreiding van de fabriekshal, logistiek en producttechnisch. Bepaalde type producten, bijvoorbeeld pindarotsjes, zijn heel belangrijk, die hebben een nieuwe clustervormer gekregen. We doen ook veel handmatig spuitwerk. Ik kan me voorstellen dat de groep mensen die we opleiden en begeleiden groter wordt. Daar zijn we al druk mee bezig. Dat is anders dan een machine aanschaffen. We proberen dat met mensen die al langer bij ons werken, die al gevoel voor chocola hebben. Nu zijn er drie werknemers al vijf à zes weken aan het oefenen op witte 'krokant vellen'. Het duurt vijf tot zes maanden voor je op niveau bent. Elkaars handschrift moet 80%-90% overeenkomen."
Jullie maken de chocolaproducten in eigen fabriek: ambachtelijk, duurzaam en betaalbaar. Hoe kun je chocola betaalbaar houden met de stijgende kosten voor magere melkpoeder, cacaopasta, cacaoboter en suiker, maar ook verpakkingen en transport?
Rousseau: "Wij zullen ook prijsstijgingen moeten doorvoeren, maar je moet uitkijken dat je geen volumeverlies lijdt. Als het hogere segment de prijzen met 8% verhoogt, kunnen wij maar 6% tot 7% verhogen. Na Pasen hebben we een prijsverhoging in de winkels doorgevoerd, maar we krijgen daar in de winkels weinig over te horen. Je kunt het nu ook wel redelijk goed uitleggen. Iedereen weet dat de prijzen onder druk staan, dan is het niet heel raar als chocola ook duurder wordt."
Drukt het beheersbaar proberen te houden van de prijsstijgingen de winstmarge?
Rousseau: "De vraag is of de prijzen blijven doorstijgen. Dan moeten we eind van het jaar denk ik wel een stuk inleveren. We hebben wat opgebouwd en kunnen dat in de cashflow wel een jaartje verdragen."
Welke prijsstijgingen hebben momenteel de meeste invloed?
Diepstraten: "Verpakkingen eigenlijk. Voor chocola proberen we met Callebaut langdurige afspraken te maken, met verpakkingen lukt dat op dit moment niet. Het lijkt een soort dagprijs. Wat wij 'silo's' noemen, potjes waar producten ingaan, daar is al twee keer voor een prijsverhoging aangeklopt. Noten en pinda's gaan ook wel wat meer op dagprijzen, maar langdurige relaties proberen ons ook te helpen."
Rousseau vult aan: "Van Callebaut weten we anderhalf jaar lang wat je betaalt. Daar betaal je wel opslag voor, maar dan heb je een stukje zekerheid."
Een andere ontwikkeling is de hoge inflatie. Op een gegeven moment gaan mensen andere keuzes maken. Chocola is een luxeproduct. Maken jullie je daar zorgen over?
Rousseau: "Dat is dus een aanname, dat het een luxeproduct is. Wij zien het meer als een dagdagelijks product. Het is een voedingsmiddel dat lekker is. We proberen mensen het als onderdeel van hun boodschappen te laten zien."
Diepstraten: "Als je kijkt naar onze historie, dan is de verkoop nooit heel prijsgevoelig, maar altijd heel stabiel. We horen van collega's uit het hogere segment wel dat duurdere bonbons conjunctuurgevoelig zijn, maar daar hebben wij eigenlijk nog nooit last van gehad. Maar na twee coronajaren en nu deze prijsinflatie, is het ook voor ons moeilijk in te schatten."
Rousseau: "Het zijn twee heel goede jaren geweest in de foodbranche, misschien komt er nu een normalisatie."
Diepstraten: "Het waren goede jaren, maar we hebben ook nog nooit zo hard gewerkt als afgelopen twee jaar."
Rousseau: "We moesten zelf versturen, relatiegeschenken en cadeaus thuisbezorgen in plaats van op het werk, single shots versturen. De B2Bmarkt is anders, die moet ontzorgd worden, gepersonaliseerd. Dat kost veel meer handelingen. 800 stuks die je zelf moet verdelen. Je ziet dat dit jaar weer minder worden. We hebben wel veel geleerd: om steeds flexibeler met zaken om te gaan en goede partijen te zoeken."
Wat zijn behalve de prijsstijgingen momenteel de grootste uitdagingen in de markt?
Rousseau: "Kleurstoffen, dat is een onderwerp dat al vijf jaar speelt: wat mag wel en wat niet? En ik ben benieuwd of suikertaks nog iets gaat doen."
Hoe belangrijk is duurzaamheid voor jullie?
Diepstraten: "Duurzaamheid is voor ons heel belangrijk. We kopen duurzaam in. Voor bedrijven is dat iets wat ze belangrijk vinden, maar bij particulieren vind ik het bewustzijn heel langzaam gaan. Ik heb zelf in 2019 met Callebaut in Afrika mogen kijken. Een gedeelte van de opbrengst wordt geïnvesteerd in de cacaoboeren. Er wordt geholpen om een betere opbrengst te krijgen. De vrouwen hebben werk, waardoor de kinderen naar school kunnen. Dat heeft impact op alle facetten van het leven. Dat heeft grote indruk op mij gemaakt. Dan komt je terug in Nederland en zit je er redelijk vol van. Ik heb het in het bedrijf gepresenteerd en dan zie je het enthousiasme, maar als kijk hoe particuliere klanten daarmee bezig zijn, dan merk ik daar vrij weinig van. We gaan daar gewoon mee door, want dat willen we graag."
Rousseau: "Ik denk ook niet dat het economisch meer oplevert."
Wat maakt de chocoladebusiness zo leuk?
Van Diepstraten: "Voor ons is het de combinatie van zorgen voor kwalitatief mooie producten in combinatie met het besturen van een bedrijf dat een redelijke grootte heeft gekregen. Ik kom uit de uitzendbranche en ben nog steeds verbaasd dat chocola op veel mensen een bepaalde aantrekkingskracht heeft, ook in deze arbeidsmarkt. En je moet elke keer een teamprestatie leveren met elkaar: eerst naar Pasen; even ademhalen; Moederdag; einde schooljaar; geslaagd; en dan komen vrij snel Sinterklaas en Kerstmis.
Rousseau: "Voor mij is het de passie voor het product. Mijn vader is ermee begonnen. Ik ben ermee opgegroeid. Zelf staan we ook nog een groot gedeelte in de productie en 's middags zijn we met besturen bezig. Dat is redelijk uniek en straalt ook uit in de winkels. We eten zelf ook chocola, daar raak je nooit op uitgekeken. We vinden het leuk om er iedere dag mee bezig te zijn. Die passie heb je nodig, anders hou je het niet vol."