De Braziliaanse productie van pinda’s neemt al jaren toe. Ook de export stelt niet teleur. Toch is het een bedreiging dat de Europese Unie de import van Braziliaanse pinda’s verlaagd. Vooral omdat Nederland de belangrijkste afnemer is. Het land zoekt nieuwe exportbestemmingen en lijkt die gevonden te hebben in Canada en Australië.
De Braziliaanse pinda-industrie heeft een bijzondere waardeketen, waarin samenwerking belangrijker wordt geacht dan concurrentie. Verwerkende bedrijven spelen daardoor een net zo belangrijke rol als de telers. Veel verwerkende bedrijven leveren hulpbronnen als meststoffen en materialen en in ruil daarvoor staan telers een deel van de oogst af. Het resterende volume is individuele winst voor de teler. Uiteraard zijn er ook verwerkingsbedrijven die over hun eigen landbouwgrond beschikken en direct betrokken zijn bij de productie, distributie en verkoop. Toch blijft ook daar samenwerking een belangrijke rol spelen.
Nederland als belangrijkste afnemer
De meeste pinda's – zeker 95% van het totaal – worden geteeld in de zuidelijke staat Sao Paolo, met als grootste regio's: Alta Mogiana en Alta Paulista. Twee jaar geleden kwam de productie uit op iets meer dan 580.000 ton. Het jaar daarvoor was dat 563.000 ton. De Braziliaanse pindaproductie zit echter al jaren in de lift, al worden pas sinds 2014 echt grote stappen gezet. In dat jaar kwam de pindaproductie uit op 402.000 ton, terwijl dat een jaar later al 500.000 ton was. Het is daarmee de negende grootste producent ter wereld. Bovenaan staat concurrent Argentinië, met een productie van 1,34 miljoen ton.
Het merendeel van de Braziliaanse pinda's gaat naar de Europese Unie. En daar komt die samenwerking weer van pas. Slechts tien op de vijftig bedrijven is namelijk gecertificeerd om naar Europa te exporteren. Van alle Europese Landen importeert Nederland de meeste Braziliaanse pinda's, namelijk 26%. Het gaat om een waarde van $30,5 miljoen. Daarna volgen Polen (17% en $19,9 miljoen) en het Verenigd Koninkrijk (8,2% en $9,6 miljoen). Al die pinda's worden via verzending voer zee vervoerd. Dit heeft te maken met de kosten: $0,18 per kilo voor zeevervoer en $4,50 per kilo voor luchttransport.
Kansen liggen in Canada en Australië
Een gevaar is echter het feit dat de Europese Unie de importvolumes vanuit Brazilië verlaagd. Dit heeft onder meer te maken met duurzaamheidsdoelen. Het is eveneens een reden dat de soja-import vanuit het land wordt verminderd. Toch zijn er wel nieuwe kansen voor Braziliaanse pinda's, namelijk Canada en Australië. De pinda's uit Brazilië zijn geliefd om hun hoge oliegehalte en dat realiseren de Canadezen en Australiër zich inmiddels ook. De export naar Australië steeg afgelopen jaar met bijna 130% tot een waarde van $9,5 miljoen. Daarmee komt het in de buurt van het Verenigd Koninkrijk, dat een waarde had van $9,6 miljoen.
De groei richting Canada is nog vele malen groter. De export van Braziliaanse pinda's groeide het afgelopen jaar met 1.833% naar $6,2 miljoen. Over de afgelopen drie jaar is een procentuele groei zichtbaar van 1.408%. Verwacht wordt dat de exportwaarde naar dit Noord-Amerikaanse land verder toeneemt als Brazilië de problemen met 'aflatoxine' in bedwang kan houden. Aangezien de overheid daar streng op reguleert, zou dat echter geen probleem moeten zijn. En dan staat de Braziliaanse pindatelers en -verwerkers een positieve toekomst tegemoet. Ook met het oog op het feit dat de pinda een uitstekende toevoeging is in het steeds gezonder wordende eetpatroon van consumenten.
