Sidhe/Shutterstock.com

Opinie Kees Maas

Rusland brengt meer doden door honger dan in oorlog

20 Juni 2022 - Kees Maas1 reactie

Een snelle overwinning en daarna binnen afzienbare tijd weer 'business-as-usual'. Dat dacht de Russische president Vladimir Poetin ongetwijfeld toen hij besloot de oorlog met Oekraïne in gang te zetten. Door de voor hem onverwachte weerstand van het Oekraïense leger, is het ontaard in een bloeddorstige oorlog. Met nog veel groter gevolgen dan de trieste hoeveelheid doden die bij dit gevecht vallen en gaan vallen.

Russische troepen hebben de afgelopen tijd graanopslagen gebombardeerd, boerderijen geplunderd en de poort naar de wereld, de Zwarte Zee, geblokkeerd met hun oorlogsschepen en ontelbare zeemijnen die bij de verschillende havens zijn geplaatst. De tegenreactie vanuit het westen met alle economische sancties heeft een kettingreactie veroorzaakt die zijn weerga niet kent. Over en weer zijn er economische blokkades opgeworpen en is daarmee de wereldhandel in de verschillende grondstoffen volledig op zijn kop gezet. Van olie, gas tot en met graan en koolzaad. De gevolgen zijn wereldwijd enorm, niet enkel voor de Oekraïne en Europa: veel meer doden dan enkel op het slagveld.  

Gevecht om grondstoffen en macht
De vraag werpt zich dan ook op: is dit een gevecht om een stuk land of is het een gevecht om de grondstoffen en de daar aan klevende macht? Er wordt niet veel over gesproken, maar er zijn natuurlijk ook landen en bedrijven die aan deze oorlog en de gevolgen ervan heel erg veel geld verdienen. Zo staat een groot deel van de wereld aan de vooravond van een enorme hongersnood. Volgens de FAO, de voedselautoriteit van de Verenigde Naties, doen Rusland en Oekraïne ongeveer 30% van de totale graanexport in de wereld. Zo heeft bijvoorbeeld een land als Eritrea 100% van zijn graanbehoefte afgelopen jaar ingekocht bij Rusland en Egypte (de grootse importeur van graan in de wereld) kocht ook de meerderheid van zijn behoefte in Rusland en Oekraïne. Landen en continenten die al niet ruim in de eigen voedselvoorziening zitten en nu door de ontstane situatie aankijken tegen beperkte beschikbaarheid en extreem hoge prijzen.

Rusland is ook één van de grootste exporteurs van kunstmest in de wereld (denk aan Uralkali, de voormalig sponsor van het F1 team van Haas) en natuurlijk een grote exporteur van olie en gas. Grondstoffen die allemaal meer dan 100% zijn gestegen na het uitbreken van de oorlog. Het gevecht om de grondstoffen gaat niet enkel over tekorten of de prijs, maar gaat vooral over de toegang er toe. De oorlog had overigens ook niet op een slechter tijdstip kunnen komen dan precies na de coronapandemie, waarin de grondstofprijzen al flink waren gestegen. Bovendien is de lange termijntrend van grondstofprijzen al veel langer stijgend, door de groei van de wereldbevolking, de afname van beschikbare landbouwgrond door klimaatregels en meer natuurrampen wereldwijd. Het lijkt dan ook wel de perfect storm in grondstofland.

Stoppen met globalisering
Nu blijkt dat het perfecte systeem niet perfect is, moet de wereld anders gaan denken. Jaren is gekozen voor globalisering, de wereld aan elkaar knopen met logistieke lijnen en daar produceren waar het het goedkoopste is. Nu blijkt dat als iemand een spaak in een wiel stopt en stopt met draaien, dat direct en indirect iedereen een probleem heeft. Niet afhankelijk zijn van anderen moet dan ook de visie van de toekomst zijn, zeker ook hier in Nederland. Koester je grondstofbronnen.

De grote vraag is dan ook of Rusland nu de oorlog begonnen is om Oekraïne als buffer te houden tegen de NAVO of dat Poetin een oorlog is begonnen om de grondstoffen en het geld. Duidelijk is wel dat door de oorlog er meer mensen sterven van de honger in de wereld dan dat er op het slagveld gaan vallen. Een trieste conclusie, die achteraf gezien de achilleshiel van de westerse landen blootlegt. De eeuwige race naar het goedkoopste product tegen de laagste kostprijs resulteert er in dat de grondstofperikelen honger, inflatie, economische instabiliteit, wantrouwen, onrust, armoede en volksverhuizingen brengen.  En weet je waar dat dan in historische perspectief toe leidt……………. oorlog.

Kees Maas

Kees Maas is directeur van de DCA Groep. Hij heeft meer dan 25 jaar ervaring in de grondstoffenhandel, zowel op de beurzen als in de fysieke markt. Maas is een specialist in prijsrisicomanagement en een veelgevraagd sparringpartner van foodconcerns voor hun afzet- en inkoopstrategie.
Reacties
1 reactie
Abonnee
Van der velde 20 Juni 2022
triest ware conclusie
U kunt niet meer reageren.

Actuele prijzen
en noteringen in 1 overzicht

Bekijk en vergelijk zelf prijzen en koersen van o.a. grondstoffen, vlees & zuivel

Opinie Krijn J. Poppe

Wie pakt regie voor goede visie op voedselproductie?

Bel met onze klantenservice 0320 - 343 368

of mail naar support@foodbusiness.nl

wilt u ons volgen?

Ontvang onze gratis Nieuwsbrief

Elke dag actuele marktinformatie in uw inbox

Aanmelden