De suikernoteringen op de internationale beurzen lopen weer flink op. Eerder deze maand leek de markt juist wat tot rust te komen, na berichten over de tegenvallende suikerrietoogst in Brazilië, het afschaffen van de exportsubsidies van India en de lagere vraag naar suiker op de wereldmarkt. Waarom is de stemming de afgelopen dagen toch weer omgeslagen?
De suikernotering (op de ICE) stond vrijdag 10 september op $464,50 per ton. Een paar dagen later, op woensdag 15 september, kwam de notering al uit op $511,90 per ton. Een prijsstijging van ongeveer 10%. Daarmee staat de notering nu op het hoogste niveau sinds maart 2017.
De prijsstijging wordt dit keer niet veroorzaakt door het nieuws van buiten, maar door wat op de beurs gebeurt. Bronnen melden bij Reuters (op basis van voorlopige data) dat grondstoffenhandelshuis ED&F Man agressief aan de markt is. De handelaar heeft zijn positie flink uitgebreid. ED&F Man zou 124.800 ton suiker in de vorm van termijnmarktcontracten gekocht hebben, en die verlopen in oktober. De agressieve strategie van dit handelshuis zorgt voor een 'bullish' sentiment op de markt.
Fysieke levering
Maar er speelt nog meer. De suikertermijnmarktcontracten van ICE bieden de koper ook de optie om af te handelen op fysieke levering. Dit naast de mogelijkheid tot verkoop voor een verloopdatum. Analisten verwachten ED&F Man aanstuurt op een fysieke levering. Neemt het handelshuis met die strategie een gok, in de hoop schaarste te creëren en de prijs zo op te drijven? Of ziet het tekenen dat de fysieke vraag naar suiker groter wordt dan waar de markt rekening mee houdt? Die vraag houdt de markt bezig, maar is nog niet te beantwoorden. Mogelijk biedt de data die de ICE deze week publiceert meer duidelijkheid.