De export is de motor van de Nederlandse uienmarkt en de export loopt als een trein. Maar om te uien te verkopen, moeten ze wel voorhanden zijn. Hoe staat het met de opbrengst en wat doen de prijzen?
De uienoogst is inmiddels zo goed als afgerond en bij de meeste telers in Nederland ook goed verlopen. De opbrengst van gele uien ligt volgens de eerste berichten rond of boven het niveau van vorig jaar. Bij rode uien valt de oogst tegen ten opzichte van vorig seizoen. De sortering van de uien is over het algemeen fijner dan het afgelopen jaar. Vooral het aanbod van grove (groter dan 60 millimeter) rode uien houdt niet over. Dat probleem speelt overigens niet alleen in Nederland, maar ook in de omringende landen.
Veruit het grootste deel van de Nederlandse uien gaat naar het buitenland en die export verloopt voorspoedig. Sinds de start van dit seizoen is er al 273.943 ton uien geëxporteerd, een record. Senegal en Ivoorkust zijn (zoals meestal in deze fase van het seizoen) de belangrijkste bestemmingen. Ivoorkust heeft tot en met week 38, de laatst gepubliceerde cijfers, al 50.010 ton Nederlandse uien geïmporteerd en Senegal 40.256 ton.
Wat betekent dat voor de prijs?
De goede export klinkt maar beperkt door in de baalprijs van uien. Over de afgelopen weken zijn de prijzen gestegen, maar zeker niet naar records. Dat is in deze fase van het seizoen op zich gebruikelijk. Boeren met te weinig opslag moeten een deel van de uien direct af land verkopen en dat drukt de prijzen. Nu de oogst achter de rug is, droogt dat aanbod op en moeten handelaren actief de boer op.
De vraag die nu boven de markt hangt: hoeveel vertrouwen hebben partijen in de markt? Durven de boeren vast te houden tot hogere prijzen betaald worden of valt de vraag weg als de prijs oploopt? Dat eerste scenario lijkt het meest waarschijnlijk en kijkend naar de prijsontwikkeling van de laatste vijf jaar lijkt er ruimte te zijn voor hogere prijzen.
