De kaasprijzen leken eind juli hun beste tijd te hebben gehad. Een kleine vier maanden hadden de prijzen van Goudse en Edammer foliekazen boven de €5.000 per ton genoteerd. Vervolgens ging de prijs omlaag. Inflatie, vraaguitval en vakantieperikelen zouden het hoge prijsniveau onhoudbaar maken. Dit verhaal hield niet lang stand.
Inmiddels is het tij gekeerd en zit de kaasnotering al weer een aantal weken boven de eerder genoemde €5.000 per ton.
Mozzarella had iets meer tijd nodig om weer boven het niveau van €5.000 per ton uit te komen, maar ook dit product volgde de beweging van Gouda en Edam. Cheddar en ook Emmentaler-kazen zijn door hun hogere drogestofgehalte doorgaans flink hoger geprijsd, maar ook bij deze soorten bewoog de prijs weer omhoog.
De krappere beschikbaarheid van melk en kaas is anderzijds ook een reëel gegeven. Grote delen van Europa zuchten onder het gebrek aan regen. Daardoor groeien er minder gras en andere voeders voor melkvee. Dat beperkt de melkaanvoer flink. Nederland is tot nog toe relatief mild geraakt, maar ook hier zijn de gevolgen voelbaar. Bovendien zijn eventuele alternatieven voor (traditionele) kaas ook duurder geworden. Nu komen er wel steeds meer plantaardige alternatieven beschikbaar, maar tot nog toe worden die vrij matig gewaardeerd door de consument.
