Cacao vervolgt zijn weg op de termijnmarkt ongestoord verder naar boven. Dat heeft alles te maken met het beperkte aanbod uit de belangrijkste productieregio West-Afrika. Ondertussen maken kleinere productielanden ambitieuze plannen om de productie op lange termijn op te schalen. In tegenstelling tot cacaoboeren in Ivoorkust en Ghana, profiteren zij wel van de sterk gestegen cacaoprijzen.
De cacaoprijzen zaten het afgelopen jaar al grotendeels in de lift en begin 2024 wordt die trend verder doorgezet. Het beperkte aanbod uit de twee grootste producerende cacaolanden, Ivoorkust en Ghana, blijft leidend op de beurs. De verwachting is dat er op korte termijn vrij weinig aan het aanbod gaat veranderen, waardoor de zorgen over een cacaotekort eerder verder oplopen dan afnemen. Op het moment van schrijven staat de beurs in New York op $4.634 per ton cacao, het hoogste in ruim 46 jaar tijd.
Situatie Rode Zeegebied ook van invloed op cacao-export
De zwarte peulenziekte die voortkwam door overvloedige regenval in de laatste maanden van 2023 in West-Afrika, maar ook virusziektes, zijn een van de grootste redenen van de sterke prijsstijgingen op dit moment. Dat stelt de Internationale Cacao Organisatie (ICCO) in het maandelijkse cacaorapport in de januari-editie. Ook maakt de situatie in het Rode Zeegebied de cacao-export er niet makkelijker op. Hoewel de landen niet langs de route in dit gebied liggen, zijn de vrachttarieven hier wel gestegen als gevolg van de spanningen die het met zich mee brengt. De extra kosten hiervoor maken cacao hierdoor een nog duurder product.
Daarnaast maakt de ICCO bekend dat de gemiddelde prijs voor het cacaotermijncontract in Londen met 46% is gestegen op jaarbasis. De gemiddelde contractprijzen op de beurs in New York stegen met 35%.
Ghana en Ivoorkust profiteren niet van hoge prijzen
De prijzen van cacao zijn mondiaal gestegen, maar cacaoboeren in Ghana en Ivoorkust profiteren nauwelijks van de sterk gestegen prijzen. Dat terwijl juist hun productie lager ligt door een magere oogst vanwege hevige regenval. Andere landen waar cacaoproductie is, zoals Brazilië en Ecuador, plukken de vruchten van het hoge prijsniveau. Dat stelt persbureau Bloomberg in een artikel over de sterke cacaorally. De cacaoprijzen in Ivoorkust en Ghana worden door de overheden vastgesteld op basis van de verkopen van een seizoen eerder. Dat betekent dat boeren aanzienlijk minder geld ontvangen dan de huidige wereldprijs en hier niet van weten te profiteren. Zij krijgen slechts tussen de $1.600 en $1.800 per ton cacao. In andere landen, die wel een stuk kleiner zijn in productie, wordt er wel geprofiteerd van de hoge prijzen en dat leidt tot ambitieuze plannen om de productie op te schalen. Dit komt doordat deze markten geliberaliseerd zijn.
Volgens Bloomberg heeft Ecuador de plannen om de productie sterk te laten groeien om tegen 2030 op een vergelijkbare productie uit te komen zoals Ghana. Dat komt dan uit op circa 800.000 ton cacao, aldus de Nationale cacao-exportvereniging van Ecuador. Daar blijft het niet bij, want door de sterk gestegen prijzen trekt de belangstelling voor de teelt verder aan. Brazilië streeft er op zijn beurt naar om tegen diezelfde periode weer te gaan exporteren, zo meldt Ceplac, de cacaocommissie. Er wordt naarstig gezocht naar gebieden om de productie uit te breiden.
Nieuw is de productie niet voor Brazilië, want in de vorige eeuw was de productie ook zeer groot totdat ziekte zijn intrede deed zo'n vijftig jaar geleden. Ook Nigeria en Kameroen hebben plannen om de productie op te schalen. Ondanks een toename van de productie in kleinere producerende landen blijft de wereld sterk afhankelijk van Ivoorkust en Ghana. Het duurt minstens drie jaar voordat nieuw geplante zaailingen ook daadwerkelijk cacaobonen produceren.
