Cacaoprijzen stijgen opnieuw naar recordhoogtes. Het krappe West-Afrikaanse aanbod stuwt de cacaoprijs verder omhoog en brengt cacaoverwerkers in moeilijkheden, waardoor sommigen hun werk neerleggen. Langzaam maar zeker beginnen bedrijven met het aankondigen van prijsverhogingen. De onderliggende problemen in West-Afrika lijken structureel van aard.
Maandag (18 maart) schoten de prijzen verder naar $8.172 per ton in Amerika en £6.804 per ton voor cacaocontracten in Londen, omgerekend $8.663. In één woord ongekend.
Speculatieve handelaren verlaten de cacaomarkt, vertelt persbureau Bloomberg, gezien het aantal openstaande contracten met een derde is gedaald in vergelijking met eind januari.
West-Afrikaanse verwerkers leggen werk neer
Verschillende nieuwsmedia, zoals het in Ghana gevestigde Cocoapost, melden dat steeds meer cacaofabrieken in Ivoorkust en Ghana het werk volledig of deels hebben neergelegd. Cocoapost licht toe dat het sterk gereguleerde handelssysteem in de West-Afrikaanse landen door de schaarse bonenproductie uiteenvalt. Lokale dealers betalen cacaotelers extra om bonen zeker te stellen. Vervolgens verkopen deze dealers de cacaobonen op de spotmarkt tegen hogere prijzen, in plaats van conform afspraak de bonen aan verwerkingsbedrijven te leveren tegen lagere prijzen die twaalf maanden eerder zijn afgesproken. Ingehaald door wereldhandelaren die elke mogelijke prijs betalen om maar aan de vraag te voldoen, blijven lokale verwerkers, die zich de hogere prijzen van de spotmarkt niet kunnen veroorloven, achter.
Onderliggende problemen structureel van aard
Steve Wateridge, hoofdonderzoeker bij Tropical Research Service, liet bij CGTN Europe weten dat de problemen aan de aanbodkant in West-Afrika structureel van aard zijn. Deze hebben zich de afgelopen jaren opgebouwd, variërend van verouderde bomen tot plantenziekten en illegale Ghanese mijnbouw. De grootste zorg van Wateridge ligt bij het feit dat cacaotelers nog niet profiteren van de hoge prijzen, juist de mensen die het beste kunnen reageren op de lage productie. Wateridge geeft aan dat de overheden in Ivoorkust en Ghana op het moment ook erg weinig doen om de cacaotelers te helpen. Zo leverde Ghana eerder gratis kunstmest en gewasbeschermingsmiddelen maar moest het daarmee stoppen omdat het te duur was. De overheid in Ivoorkust krijgt het zogeheten swollen-shootvirus maar niet onder controle en dat probleem lijkt te verergeren.
Wie compenseert het aanbodtekort in West-Afrika?
Wateridge geeft aan dat landen als Peru, Ecuador en Brazilië zich in hun handen zouden moeten wrijven gezien cacaotelers daar mogelijk prijzen ontvangen die ongeveer gelijk zijn aan de momenteel torenhoge wereldprijzen. Ecuador staat conform data van de internationale cacao-organisatie (ICCO) op de derde plek van de grootste cacaoproducenten en zal naar alle waarschijnlijkheid zijn productie opschroeven. Tot op heden is het West-Afrikaans aanbod het overgrote deel van de mondiale productie. Dat betekent dat onder meer dat Zuid-Amerikaanse landen de productie flink moeten verhogen om het tekort van West-Afrika te compenseren.
Fuad Mohammed Abubakar, hoofd van Ghana Cocoa Marketing Company UK, heeft laten weten dat er dan ook nog steeds geen duidelijk zicht is op de volgende oogst, schrijft Bloomberg. De uitdaging voor Ivoorkust en Ghana is dat niemand weet hoe ze hun productieproblemen moeten aanpakken. Het aanvoertekort kan niet worden opgelost in de komende maanden, geeft Abubakar aan.
