De prijzen voor palmolie zijn deze week verder gedaald, op zowel de fysieke markten als op de termijnmarkt. Oorzaak zijn lagere prijzen voor andere eetbare oliesoorten. De beschikbaarheid van product bij grootste producent Indonesië vrij beperkt, maar Maleisië zit nog ruim in het aanbod.
Er wordt evenwel niet heel hard getrokken aan het product. India blijft wel een grote koper van palmolie, maar China is geleidelijk aan steeds minder palmolie gaan afnemen van Maleisië. Indonesië profiteert daar wel een beetje van. Dit omdat China relatief gezien meer is gaan kopen van Indonesië, maar het land koopt in totaal toch minder palmolie dan het eerst deed.
{{dataviewSnapshot(46_1722428885)}}
Het feit dat palmolie ten opzichte van andere oliesoorten weer iets duurder is geworden, helpt ook niet om extra product te verkopen. Op het eerste gezicht mag het raar lijken dat Indonesië als grootste palmolieproducent ter wereld, met een productie van 2,5 maal zo groot als die van Maleisië, toch krap in de palmolie zit.
Vrij beschikbaar product
Er zijn toch een paar redenen voor. Indonesische palmolieproducenten moeten 20% van hun productie tegen verlaagde prijzen binnenlands afzetten als kookolie. Daarnaast is een flink deel bestemd voor productie van biodiesel. Maleisië heeft meer armslag, want kent dit soort verplichtingen niet.
Met het van kracht worden van de Europese wetgeving voor ontbossingsvrije producten voor de deur, neemt de kritiek erop ondertussen toe. Niet alleen van de exporterende landen, maar ook van wetenschappers.
Onscherpe beelden
Voornaamste punt van kritiek is dat de resolutie van de voorhanden zijnde satellietbeelden - die gebruikt worden bij de controle - niet goed genoeg is. De bestaande beelden zouden tientallen procenten meer oerwoud in Indonesië aanwezen dan er echt is en bovendien veel bestaande landbouwgronden niet herkennen. Dit probleem is ook gesignaleerd in een land als Ghana, waar de satelliet cacaoplantages aanwijst als oerwoud. Een toenemend aantal wetenschappers wil daarom uitstel van invoering tot de scherpte van satellietbeelden groot genoeg is.
