De Europese-Unie en de Mercosur-landen staan op het punt om het langverwachte Mercosur-handelsakkoord af te ronden, zo wordt gemeld op nieuwssite Politico. Daarmee lijkt het akkoord er na twintig jaar alsnog te komen. De Europese Unie lijkt daarmee vooral verlichting te willen brengen aan de kwakkelende automarkt. Mocht het verdrag er dit keer echt komen, dan zijn de consequenties voor de voedingssector groot.
De handelsblokken werken al twintig jaar aan een akkoord. Het is de bedoeling dat het akkoord snel wordt afgerond. Op 25 november is een serie gesprekken gepland in Brazilië om de laatste details te bespreken. Daarna zal er op de Mercosur-top van 2 tot 4 december over het verdrag worden gestemd. Anonieme bronnen binnen de EU vertellen aan Politico dat de Zuid-Amerikaanse Mercosur-landen de druk fors opvoeren om snel een deal te sluiten. Met name Duitsland is enthousiast. Het land is inmiddels aanvoerder van de voorstanders, die de nodige tweederdemeerderheid lijken te hebben gepasseerd.
Enorme gevolgen voor foodmarkt
Frankrijk is daarentegen weinig enthousiast. Het land meent dat de Europese Unie te veel importen van voedingsmiddelen toelaat. Het land heeft de positie dat de belangen van de Franse landbouw daarom te sterk worden geschaad.
Dat het verdrag duidelijk gevolgen voor de foodmarkt heeft, staat buiten kijf. Als het handelsverdrag in de huidige vorm doorgaat, mogen de Mercosur-landen 99.000 ton extra rundvlees, 190.000 ton extra suiker, 180.000 ton extra pluimveevlees en 1 miljoen ton extra maïs naar Europa exporteren.
Gezien de waarschijnlijk forse importen van landbouwgoederen uit Zuid-Amerika is er weinig enthousiasme vanuit de Europese agrarische sector. Verschillende boerenorganisaties hebben zich tegen het handelsverdrag uitgesproken. Daarnaast zijn een honderdtal Franse boeren naar Brussel getrokken om te protesteren.
Handelsbelangen
Dat het proces nu in een stroomversnelling raakt, lijkt in de eerste plaats misschien verrassend. Handelsverdragen zitten de laatste jaren zowel op links als bij rechts-populistische partijen in het verdomhoekje omdat het vastleggen van handelsregels volgen hen de ruimte voor democratische beslissingen inperkt. Dit heeft duidelijk gevolgen gehad. Waar de Europese Unie tot een jaar of tien geleden zo snel mogelijk vrijhandel met alle grote handelsblokken probeerde te verkrijgen, is het inmiddels alweer ruim zeven jaar geleden dat de Europese Unie haar laatste handelsverdrag afsloot, het Ceta-verdrag met Canada in 2017.
Toch mag het niet helemaal verbazen dat het Mercosur-verdrag nu in rap tempo wordt uitonderhandeld. Het verdrag krijgt langzaam maar zeker de bijnaam 'koeien voor auto's'-verdrag en dat is niets voor niets. De Europese Unie stelt voor zichzelf het recht veilig om aanzienlijke volumes machines, medicijnen en auto's zonder handelsbarrières te verkopen. Met name de auto's zijn voor Europa belangrijk. Vooral de Duitse auto-industrie heeft het de laatste jaren moeilijk.
De afgelopen jaren is de productie van Chinese elektrische auto's aanzienlijk toegenomen. Dit heeft ertoe geleid dat Duitse autofabrikanten, die het laatste decennium het gros van hun omzet in China maakten, aanzienlijk minder auto's verkopen. Recent kondigde Volkswagen aan 10% van het Duitse personeel te willen ontslaan. De EU heeft er al voor gekozen om de invoerheffingen van Chinese auto's te verhogen.
Een opmerkelijke parallel is dat ook hierbij de belangen van de voedingssector worden uitgeruild voor de belangen van de auto-industrie. Ondanks de Chinese dreiging om de importen van onder meer Europees varkensvlees en zuivel in te perken heeft de Europese Unie ervoor gekozen om de tariefverhoging door te voeren.
