Met het aflopen van het Phase One-verdrag verliezen grofweg 1.000 Amerikaanse verwerkers hun toegang tot de Chinese markt. De export naar het Aziatische land gaf een aanzienlijke impuls aan de Amerikaanse uitvoer. Mocht China de handelsoorlog gebruiken om de toegang blijvend te ontzeggen, dan betekent dat niet per se dat Europa hiervan profiteert. Een dergelijke beslissing zou echter wel voor enige verlichting kunnen zorgen op de overspannen mondiale rundvleesmarkt.
De Amerikaanse varkens- en pluimveevleessectoren hebben inmiddels een deal ten aanzien van de verlenging, zo maakte Bejing bekend. Vooralsnog blijft het rond een overeenkomst op de Chinese rundvleesmarkt echter bijzonder stil. Zo'n driehonderd van de duizend faciliteiten kunnen daarmee hun toegang tot de Chinese markt continueren.
In 2024 ging er zo'n 179.500 ton rundvlees van de VS naar China. Hoewel dit het laagste volume in vier jaar is, blijft de export historisch hoog. Tot en met 2016 was de Amerikaanse export naar het Aziatische land verwaarloosbaar. Door de groeiende vraag begon China ondanks de slechte betrekkingen met de eerste regering-Trump vanaf 2017 Amerikaans rundvlees te importeren. De effecten van de Fase 1-handelsovereenkomst zijn duidelijk in de export terug te zien. In 2020 exporteerde de Verenigde Staten nog net onder de 43.000 ton rundvlees. In 2022 (het laatste jaar voordat de droogte de Amerikaanse rundveestapel begon te decimeren) was de export met 465% gegroeid tot 242.000 ton.
Groeiende vraag gestuit
Voor een groot deel is de export het gevolg van de toenemende Chinese vraag. In China neemt de populariteit van varkensvlees al jaren af. Vooral in stedelijke gebieden ruilen Chinezen een deel van hun varkensvleesconsumptie in voor rund- en kippenvlees. Dit heeft geleid tot een aanzienlijke toename van de rundvleesimport. Volgens het Amerikaanse ministerie van Landbouw (USDA) importeerde China in 2024 ongeveer 3,7 miljoen ton rundvlees. Het ministerie verwacht dat de invoer in 2025 opnieuw met 2% zal stijgen, naar 3,8 miljoen ton.
Dit is opmerkelijk, aangezien de Chinese rundvleesprijs, in tegenstelling tot de mondiale prijzen, flink onder druk staat. Vergeleken met een jaar geleden is de Chinese rundvleesprijs met 10,7% gedaald van 46,62 yuan per 500 gram (bij de huidige wisselkoers € 5,90 per 500 gram) naar 41,62 yuan (€5,27). De haperende Chinese economie remt de vraag naar rundvlees. Rundvlees wordt in China, nog meer dan in het Westen, als luxeproduct wordt gezien.
Brazilië grootste winnaar
Ondanks de groei sinds de rectificatie van het Fase 1-verdrag is de Verenigde Staten niet de grootste winnaar van de toegenomen Chinese vraag. De Braziliaanse export steeg tussen 2020 en 2024 met ruim 450.000 ton naar 1,3 miljoen ton rundvlees.
Daar staat echter tegenover dat de Australische export naar het Aziatische land zijn momentum verloor. De opkomst van nieuwe importmarkten stelde China in staat Australië in 2020 met importbeperkingen te straffen, nadat het land opriep tot een onderzoek naar de oorsprong van de coronapandemie. Als gevolg daarvan daalde de Australische export naar China met 35,6% naar 193.000 ton.
Neemt de krapte af?
Mocht China aanzienlijk minder uit de Verenigde Staten importeren, dan zou dit Europa kunnen helpen, maar dat is zeker geen gegeven. Hoewel de handelsbetrekkingen tussen de EU en China met een exportvolume van ongeveer 3.500 ton op het laagste punt sinds 2011 staan, ligt het niet direct voor de hand dat de Europese Unie veel meer naar het Aziatische land zal exporteren. De Europese export naar China is nooit bijzonder groot geweest. In 2019 bereikte de uitvoer zijn hoogtepunt met ruim 19.000 ton. Daarnaast is het voor China logischer om meer rundvlees uit het goedkopere Brazilië of het nabijgelegen Australië te importeren.
{{dataviewSnapshot(52_1742305326)}}
Waarschijnlijker is dat de Europese Unie kan profiteren van export naar andere landen die Australië en Brazilië links laten liggen ten gunste van een grotere uitvoer naar China. Toch is ook dit verre van zeker. Door de krapte op de rundvleesmarkt exporteren beide landen momenteel aanzienlijk meer naar de Verenigde Staten. Het is waarschijnlijker dat deze export afneemt om te voldoen aan de groeiende binnenlandse consumptie in de VS.
Ten slotte is het de vraag of China bereid is de import te vervangen. Omdat de slachtprijzen in China inmiddels lager zijn dan de productiekosten, onderzoekt het land de effecten van de grootschalige invoer. Gezien deze situatie zou het niet verbazen als dit het begin blijkt te zijn van een marktingreep. Een lagere export van de VS lijkt gezien de handelsoorlog tussen beide landen een logische stap. Mocht China Amerikaanse bedrijven blijvend van de markt weren, dan zou dat de overspannen mondiale rundvleesmarkt wel eens lucht kunnen geven.
