De Europese Centrale Bank schroeft volgende week de beleidsrente weer een tandje terug. Nu de inflatie onder controle is, verschuift de focus naar het aanwakkeren van het wel heel zwakke economisch groeitempo in Europa.
Volgens voorlopige cijfers van dataverzamelaar Eurostat is de inflatie in de eurozone in september uitgekomen op 1,8%. De Europese Centrale Bank (ECB) is er na ruim drie jaar in geslaagd om de inflatie terug te dringen tot onder de doelstelling van 2%. Dat lijkt een knappe prestatie als je bedenkt dat de inflatie tussen begin 2021 en het najaar van 2022 omhoog schoot van minder dan 1% naar meer dan 10%. Het gaat echter te ver om de tamme inflatie van dit moment volledig toe te schrijven aan slim beleid van de centrale bank. Het hielp ook behoorlijk mee dat in de periode na de pandemie de wereldwijde goederenstromen weer op gang kwamen, waardoor allerlei kunstmatige tekorten werden weggewerkt.
Lastige klus
Eigenlijk begint het zware werk voor de ECB nu pas. Want het wordt nog een flinke uitdaging om een beleid uit te stippelen waarbij het vuurtje onder de Europese economie voldoende wordt opgestookt. In het tweede kwartaal kwam het groeitempo uit op slechts 0,2%. Op zich is het geen nieuws dat economische groei binnen de eurozone met een vergrootglas gezocht moet worden. Die groei wordt namelijk volledig bepaald door een toename van de beroepsbevolking en een verbetering van de productiviteit. Door vergrijzing neemt de beroepsbevolking al langzaam maar zeker af. Ondertussen neemt de productiviteit in de eurozone veel minder snel toe dan in bijvoorbeeld de Verenigde Staten en China, waar bedrijven nieuwe innovaties veel sneller omarmen.
Voet van de rem
Vorige maand legde voormalig ECB-voorzitter Mario Draghi nog de vinger op de zere plek in een uitgebreid rapport over het concurrentievermogen van Europa. Naast het dichten van de innovatiekloof wijst hij onder meer naar kansen die er liggen bij de transitie naar een duurzame economie en het veiligstellen van belangrijke toeleveringsketens. Het oppakken van deze drie thema's is een zaak van de Europese Commissie en nationale overheden. De ECB kan niet veel meer doen dan het scheppen van een monetair klimaat waarin inflatie onder controle is en waarin de economische groei zo min mogelijk wordt afgeremd. Door de beleidsrente volgende week te verlagen, halen centrale bankiers in zekere zin de voet iets meer van de rem.
Rente verder omlaag
Het moet raar lopen als in december niet nog een renteverlaging volgt. En tenzij de inflatie onverwachte weer oplaait, gaat de beleidsrente in de loop van 2025 nog verder dalen. Die beweging echoot straks door op valutamarkten. Na meevallende economische cijfers uit de Verenigde Staten ziet het ernaar uit dat de Amerikaanse rente een stuk minder snel gaat dalen dan waar het enkele weken geleden nog naar uitzag. Het groeiende renteverschil maakt het aantrekkelijker voor partijen om vermogen aan te houden in de dollar. Een zwakkere euro zou niet eens zo slecht zijn voor het Europese bedrijfsleven, omdat producten en diensten in het buitenland dan goedkoper worden. Maar slecht nieuws voor wie een verre reis maakt: als de rentedaling doorzet, is je euro buiten de eurozone steeds minder waard.
© DCA Market Intelligence. Op deze marktinformatie berust auteursrecht. Het is niet toegestaan de inhoud te vermenigvuldigen, distribueren, verspreiden of tegen vergoeding beschikbaar te stellen aan derden, in welke vorm dan ook, zonder de uitdrukkelijke, schriftelijke, toestemming van DCA Market Intelligence.
